روز چهارشنبه (و در بعضی شهرها روز سه شنبه) ملت بزرگ ایران، منافقین سبز را زیر پای خود له کردند. سران فتنه از تهران به اقامتگاه های شمالی شان فرار کردند و از شکست بزرگ و تحقیرآمیز خود در برابر ملت عاشورایی ایران، سوته دلانه گرد هم آمدند و ذلت شان را با هم تقسیم کردند.
رسانه های دشمنان از جمله رسانه دولت ضد اسلامی انگلیس، همواره مزدوران قلیلی را که خودشان در داخل کشور نفوذ داده اند و به آنها خط می دهند، مردم(!) می خوانند، اما از مردم ایران با عنوان «لباس شخصی»(!) یاد می کنند. با این حساب باید گفت که 70 میلیون لباس شخصی در دفاع از اسلام و ولایت فقیه به خیابان ها آمدند و هزار منافق سبز (کل دارایی سبز مخملی) را زیر قدم های استوار خود له کردند.
مردم بزرگ میهن مان، خاتمی، میرحسین و کروبی را سران فتنه خواندند و خواستار دستگیری و محاکمه این سه تن شدند. مردم از قوه قضائیه خواستند به وظیفه خود در برابر سران فتنه عمل کنند و پیاده نظام دشمن را که به محاربه با خدا و رسول(ص) و معصومین(ع) و ولایت فقیه برخاستند، به سزای اعمالشان برساند. مردم از نام رفسنجانی و فرزندانش نیز غافل نماندند و ضمن هشدار به رفسنجانی، دستگیری حجت الاسلام زاده ها را خواستار شدند.
مردم «مرگ بر ضد ولایت فقیه» گفتند و دشمنان حسین علیه السلام (سران فتنه) را لعنت کردند. مردم خون خویش را به رهبر معظم انقلاب تقدیم کردند و خود را ذوالقار حیدر و فدائیان رهبر خواندند و فریاد زدند:«وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد.» مردم با ذکر «یا حسین(ع)» امویان زمان را نفرین کردند و از آنها برائت جستند و اربابان خارجی آنها را نیز از قلم نینداختند و بارها و بارها فریادهای مرگ خود را حواله امریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی نمودند.
*
دشمنان و منافقین خوب بدانند: اینجا ایران است، جمهوری اسلامی ایران زنده و پایدار است، حضرت حجت(عج) به این سرزمین نظر دارد، ولایت فقیه رکن رکین این نظام است و مردم و مسئولین حامی رهبر و نظام و دولت جمهوری اسلامی ایران هستند. اینجا ایران است، 70 میلیون لباس شخصی، منافقین و اشرار را زیر گام های استوار خود له کردند.
نیروی انتظامی چه وظیفه ای دارد؟ برای چه هزینه بیت المال صرف این نیرو می شود؟ جماعتی منافق در در روز عاشورا به خیابان می ریزند، به عزاداران امام حسین(ع) حمله می کنند، سوت و کف می زنند و شادی می کنند و اموال بیت المال و مردم را نابود می کنند و آتش می زنند و پلیس تماشا می کند. خدایا این درد را به کجا ببریم که قرآن را آتش می زنند و مأموران ناجا تماشا می کنند. از آن بدتر، به ناجا حمله می شود و پاسگاه و خودروش را آتش می زنند و ناجا تماشا می کند. از آن هم بدتر. ده نفر به گروه پلیس مجهز به لباس ایمنی و سپر به دست حمله می کنند و مأموران شجاع! ناجا باتوم و سپر را رها می کنند و فرار می کنند. ذلت تا به کجا؟ تو را به خدا این همه خجالتمان ندهید. مردانه بایستید. منافقین از وقتی که مطمئن هستند شما فرار می کنید پررو شده اند و با اطمینان به طرفتان می دوند. از وقتی فهمیده اند که مماشات می کنید و خطری تهدیدشان نمی کند با جرئت به سمت شما می آیند. بایستید. با آنها که به اسلام و نظام حمله ور شده اند و به شما حمله کرده اند درگیر شوید و آنها را از پای درآورید و دستگیر کنید. از چه می ترسید؟ کتک بخورید؟ خوب بخورید! پس برای چه این لباس را به تن کرده اید؟ از کشته شدن می ترسید؟ مگر خون شما از شهیدان این مردم رنگین تر است؟! این ننگ را به ملت بزرگ ایران تحمیل نکنید! فرار نکنید! اگر هم خیلی جانتان را دوست دارید، تیراندازی کنید. مگر در فقه اسلام پاسخ بغی روشن نیست؟ کسانی که با پول و سازماندهی دشمنان دین خدا شورش می کنند، به مقدسات و مخصوصاً به قرآن جسارت می کنند، تیم های ترور تشکیل می دهند و برای شعله ورتر کردن فتنه از کشتن مردم هم روی گردان نیستند، باید با ضرب شصت ناجا مواجه شوند و اگر نمی توانید با سلاح سرد از پسشان برآیید، باید از سلاح گرم استفاده کنید. نگذارید که این خفت دامن ما را بگیرد. و اگر نمی توانید در برابر منافقین بایستید و اگر باز هم می خواهید فرار را بر قرار ترجیح دهید، پس لطفاً این مسئولیت را به خود مردم بسپارید. بسیج که نمرده است!
فهرست یادداشت های این وبلاگ
جانم فدای امام خامنه‌ای